Koło w Czaplinku Polskiego Związku Wędkarskiego

Przygotowując niniejsze opracowanie chciałem przybliżyć wiadomości o powstaniu i dziejach Koła Polskiego Związku Wędkarskiego na Ziemi Czaplineckiej. Sięgnąłem po wiadomości o zorganizowanym wędkarstwie na terenie Czaplinka zamieszczone w archiwach naszego Koła oraz w Okręgowym Zarządzie PZW w Koszalinie. Z braku możliwości dostępu do innych źródeł, materiałów, zdjęć i dokumentów materiał ten będzie miał pewne luki. Mimo wszystko - opracowanie niniejsze przedłuża życie wszystkim tym, którzy się w nim znaleźli.                                                

         Jak wiemy każda rodzina stara się kochać swoich najbliższych, tak i wędkarze zrzeszeni w Kole, starają się tworzyć rodzinę wędkarską. Wśród siebie znajdują tych, których szanują i darzą ich zaufaniem.

          Czaplineccy wędkarze z całym szacunkiem wspominają tych kolegów, którzy działali w naszym Kole. Do nich zaliczyć należy: Zygmunta Jędrala, Czesława Resiaka, Wacława Sapińskiego, Józefa Aleszko, Józefa Pugacza, Franciszka Mnicha, Józefa Roszuka, Stanisława Lachowicza, Leona Szachtę, Józefa Lorka, Franciszka Pugacza, Henryka Otorowskiego, Piotra Zwolańskiego „S", Narcyza Wójtowicza, Jerzego Grzyba, Aleksandra Żurańskiego, Bernarda Pokorę, Franciszka Dziewientkowskiego, Eugeniusza Rybę, Alojzego Szczepańskiego, Bronisława Stanisławskiego, Bernarda Pokorę, Wacława Czymbora, Henryka Dojasa, Jacka Kujawskiego, Jana Władysława Czyżyka.

Można by tu jeszcze wymieniać wielu innych kolegów, którzy przyczynili się do rozwoju wędkarstwa i naszego Koła w latach  1952-2009. Oddaję im za to hołd w niniejszym opracowaniu. Dziękuję tym rodzinom nieżyjących już naszych kolegów, które udostępniły mi zdjęcia, dokumenty i inne pamiątki niezbędne do napisania niniejszego tekstu.

Słowo  wstępne  napisane  do  „Kroniki Koła"  przez  wieloletniego  Prezesa Zarządu  Koła  PZW  w  Czaplinku kol.  Alojzego  Szczepańskiego - około  1983 r.:

Miasto Czaplinek usytuowane jest na przesmyku oddzielającym dwa akweny wodne - Jezioro Czaplino i Jezioro Drawsko. Wokół samego miasta znajduje się kilka jezior jak: Pławno (Zawada), Ciemniak, Krzemienko, Krzemno, Kaleńsko (Kalencyk), Łąka, Mątlino (Górki), Dołgie Wielkie (Rowik).

          Bogactwo zbiorników wodnych już w pierwszych miesiącach  po zakończeniu II wojny światowej pozwoliło osiedlającym się tu mieszkańcom - przybyszom z różnych stron kraju - „zasmakować" w pięknym sporcie wędkarskim. Oczywiście w pierwszym okresie był to nie tylko sport, ale i bogate zaopatrzenie kuchni, ubogiej wówczas w produkty  żywnościowe.  Sprzęt był oczywiście prymitywny, ale ryba brała. Brały wspaniałe szczupaki, leszcze, okonie, liny, węgorze. Łezka kręci się w oku, kiedy sędziwi wędkarze, członkowie naszego Koła, wspominają tamte czasy.

Ryb było w bród i to były  taaakie ryby !

          Pierwsze lata powojenne pokrył „kurz niepamięci". Wielu aktywnych Kolegów odeszło już od nas na zawsze.

          Obfitość ryb w jeziorach, coraz sprawniejsza organizacja systemu władzy na tych terenach, zachęcały i zmuszały jednocześnie do legalizacji wędkowania poprzez wykup kart wędkarskich. Na początku lat pięćdziesiątych w Czaplinku zorganizowało się Koło wędkarskie. Liczyło kilkunastu członków. Byli to koledzy: Franciszek Mnich, Wacław Sapiński, Stanisław Hojdys, Karol Jarosz, Leon Konieczny, Józef Aleszko, Zygmunt Jędral i wielu, wielu innych.

          Brak własnej siedziby powodował wędrówkę dokumentów Koła po mieszkaniach prywatnych i stąd luki w próbach odtworzenia czasów dawniejszych. Z lat 1958-65 udało się odnaleźć książkę protokołów, z której dowiadujemy się o pracy Zarządu Koła PZW w Czaplinku. Jakże podobne problemy - brak siedziby Koła, brak pomostów do cumowania łodzi, brak gotówki na koncie Koła, zakaz połowu z lodu. Minęło ponad 20 lat od tamtych czasów a problemy pozostały do dzisiaj takie same. Nielekko widać, działo się wędkarzom  w mieście Czaplinku.

          Grono tych Kolegów wędkarzy wymienionych powyżej - tworzyło wraz z rzeszą członków jego historię.

Dziękujemy Im!              

 

Historia wędkarstwa polskiego

               13 lipca 1879 r. to ważna data dla wędkarstwa w Polsce. Wtedy właśnie w Małopolsce, w Krakowie, zostało powołane Krajowe Towarzystwo Rybackie, które zapoczątkowało zorganizowaną działalność rybacką i wędkarską na ziemiach polskich pozostających pod zaborami.

          Zatwierdzenie przez namiestnictwo Galicji statutu Towarzystwa  w dniu 21 września 1879 r. spowodowało powstanie jego oddziałów w Bochni, Nowym Targu, Tarnowie, Nowym Sączu, Suchej, Oświęcimiu, Jaśle, Sanoku, Rzeszowie, oraz we wschodniej Galicji. Pierwszym prezesem Towarzystwa został dr M. Nowicki, który pełnił tę funkcję do 30 października 1890 r.

          Od samego początku Towarzystwo, obok spraw organizacyjnych, zajmowało się zarybieniem rzek i aklimatyzacją nowych gatunków ryb, ochroną rybostanu, badaniami ichtiofaunistycznymi i krzewieniem oświaty rybackiej. Efektywność zarybiania i ochrony rzek była wtedy utrudniona brakiem podstaw prawnych. Dlatego z inicjatywy władz Towarzystwa została uchwalona 24 stycznia 1887 r. „Krajowa ustawa o rybołówstwie dla Królestwa Galicji i Lodomerii wraz z Wielkim Księstwem Krakowskim", co pozwalało unormować stosunki prawne i rybackie w rzekach południowej części kraju. Ustawa ta stanowiła pionierskie osiągnięcie Krajowego Towarzystwa Rybackiego.

          Podział rzek na rewiry rybackie zapewnił też rozpoczęcie racjonalnej gospodarki rybackiej w rzekach. Dla przykładu podam, że dorzecze górnej Wisły zarybiono wtedy ponad 7 milionami sztuk narybku łososia, pstrąga potokowego, węgorza, płoci oraz prawie 30 milionami sztuk wylęgu sandacza.

          Rozwój sportu wędkarskiego - połów ryb na sztuczną muchę - zapoczątkował Krakowski Klub Rybactwa w 1896 r. Jego działalność trwała do 1907 r. Potem jego działalność kontynuowało Towarzystwo Miłośników Sportu Wędkarskiego. W 1910 r. działacze sportowi i członkowie Towarzystwa Miłośników Sportu Wędkarskiego w Krakowie przejęli kierownictwo w Krajowym Towarzystwie Rybackim.

          W okresie I wojny światowej kontynuowano dotychczasowe kierunki działalności Towarzystwa. Wzrosła efektywność zarybiania rzek i ich ochrony. W tym czasie powstały inne stowarzyszenia wędkarskie, które prowadziły swą działalność do 1939 r. Należy podkreślić, że w okresie międzywojennym zbudowano wiele ośrodków zarybieniowych, m.in. w Foluszu, Nowym Sączu, Czatkowicach, Porąbce, Myślenicach, Zawoi i Tarnowie. Pozwoliło to zintensyfikować zarybianie rzek na terenie działalności Krajowego Towarzystwa Rybackiego (troć, pstrąg, sandacz, szczupak).

Krajowe Towarzystwo Rybackie było również inicjatorem i członkiem założycielem Związku Organizacji Rybackich Rzeczypospolitej Polskiej, co miało miejsce 20 marca 1929 r. Z jego inicjatywy została uchwalona w 1932 r. ustawa o „Rybołówstwie w wodach śródlądowych", która regulowała warunki uprawiania rybactwa i wędkarstwa w Polsce.

               Ze względu na znaczną liczbę towarzystw wędkarskich działających w kraju, 29 stycznia 1933 r. został utworzony Związek Sportowych Towarzystw Wędkarskich (ZSTW) z siedzibą w Warszawie. Jego prezesem został dr Adam Lardmer z Krakowa. Do Związku przystąpiło 21 towarzystw wędkarskich z całego kraju.

W styczniu 1934 r. odbył się następny zjazd delegatów towarzystw zrzeszonych w ZSTW, na którym m.in. została dokonana zmiana na stanowisku prezesa. Został nim Włodzimierz Czermiński, który pełnił tę funkcję do końca istnienia Związku, tj. do 1949 r., z przerwą w czasie II wojny światowej. Władze Związku powołały w 1936 r. „Wiadomości Wędkarskie", jako czasopismo wszystkich wędkarzy polskich.

          1 września 1939 r. ZSTW zrzeszał 54 towarzystwa wędkarskie skupiające 2.073 członków. Należy podkreślić, że w okresie okupacji, na terenie Generalnej Guberni istniało 38 towarzystw wędkarskich, użytkujących 167 obwodów rybackich zatrudniających 255 strażników. W towarzystwach tych było 3.033 członków.

          Po zakończeniu działań wojennych, w latach 1945-46, działały w Polsce: Krajowe Towarzystwa Rybackie w Krakowie oraz Okręgowy Związek Sportowy „Warta" w Poznaniu. 16 lutego 1947 r. zjazd delegatów towarzystw wędkarskich w Warszawie reaktywował działalność Związku Sportowych Towarzystw Wędkarskich. Wznowiono też wydawanie „Wiadomości Wędkarskich" (nakład 5.000 egz.).

          I tak oto weszliśmy w lata 50., kiedy dały o sobie znać wiatry historii, czyli wielka polityka. Dotknęła ona również wędkarstwo i jego organizację.

          23 września 1949 r. wpłynęła do władz ZSTW decyzja Zarządu Miejskiego w Warszawie, na mocy której działalność Związku została zawieszona. Decyzję tę motywowano „koniecznością uporządkowania działalności Związku oraz reorganizacji jego władz". Potem nastąpiły przygotowania do Nadzwyczajnego Walnego Zjazdu ZSTW, który odbył się w Warszawie 19 marca 1950 roku, z udziałem 270 delegatów reprezentujących 35.000 członków. Na tym zjeździe powołano Polski Związek Wędkarski, którego działalność otworzyła kolejny etap w rozwoju zorganizowanego wędkarstwa w Polsce, w którym aktywnie uczestniczy dziś (w 2004 r.) około 600.000 członków naszego Związku.

 

Najstarsze zapiski o kole

Dziś trudno już ustalić dokładną datę utworzenia Koła Polskiego Związku Wędkarskiego w Czaplinku. Wielu działaczy, którzy tworzyli zręby zorganizowanego wędkarstwa w naszym mieście i gminie, odeszło już bowiem na „niebiańskie łowy". Dokumentów pisemnych z tamtego okresu także jest niewiele. W tamtych latach nie bardzo bowiem dbano o zapisywanie poczynań tak „błahych" organizacji, jak wędkarze. Ponoć istniało nawet jakieś Towarzystwo Sportowo-Wędkarskie podlegające pod zrzeszenie w Szczecinie. Dotyczące jego działalności relacje są jednak mało wiarygodne. Znacznie więcej dowodów istnienia koła wędkarskiego pochodzi z początku roku 1952. Stąd okres ten, przyjęto jako datę wyjściową w działalności naszego Koła.

Najstarsza karta wędkarska, jaką udało się odszukać, to własność kol. Czesława Resiaka, została ona wydana w dniu 21.IV.1952 r. przez Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Szczecinku. Obok karty wędkarskiej należało oczywiście posiadać również legitymację członkowską Polskiego Związku Wędkarskiego. Kol. Czesław Resiak otrzymał taką legitymację o nr 24775 wydaną przez PZW Oddział Okręgowy w Szczecinie i była ona ważna tylko na jeden rok. Najważniejszy na tej legitymacji jest zapis, że została ona wydana dla członka Koła PZW w Czaplinku. W tamtych latach można było łowić od 1.IV. do 30.XI.  w porze dziennej na następujących jeziorach: Drawsko (część ustalona np. Zatoka Magistracka), Czaplineckie (Czaplino), Nitling (Mątlino -„Górki"), Plagowskie (Pławno - „Zawada"), Rakowo, Łubowo (Lubicko Wielkie), Piława (Pile) oraz Kalencyk  (Kaleńsko). Wolno było łowić ryby, które posiadały następujące „miary minimalne w centymetrach", i tak przykładowo: szczupak 30, leszcz 25, lin 20, wzdręga 15, płoć 15 i węgorz 35.

Z ciekawostek ówczesnego regulaminu należy przytoczyć niektóre zapisy:

- założeniem sportu wędkarskiego jest między innymi łowienie ryb na
   wędkę, w żadnym jednak wypadku nie ich masowe odławianie;

- członkowie Kół PZW winni odnosić się do siebie z koleżeńską
   uprzejmością, a nad wodą wspierać i wzajemnie sobie pomagać;

- członkowie PZW winni wzajemnie kontrolować złowione ryby;

- odległość stanowisk winna wynosić na wodach nizinnych 30 metrów.

 

Członkowie

Najstarsze dokumenty naszego Koła świadczące o ilości członków pochodzą z roku 1955, są to typowe kartoteki członka PZW. Dowiadujemy się z nich, że w tamtym czasie było zorganizowanych 47. wędkarzy. Należy podkreślić, że do roku 1990, aby wędkować musiano należeć do związku. Dlatego też najwięcej zorganizowanych osób było w latach:

1988 - 840 członków (w tym: 150 uczestników i 10 kobiet);

1987 - 793 członków (w tym: 149 uczestników i 9 kobiet);

1989 - 725 członków (w tym: 162 uczestników);

1983 - 707 członków (w tym: 87 uczestników i 15 kobiet);

1982 - 684 członków (w tym: 82 uczestników):

1981 - 661 członków (w tym: 93 uczestników);

1990 - 658 członków (w tym: 138 uczestników)

1977 - 638 członków (w tym: 138 uczestników i 4 kobiety);

1980 - 615 członków (w tym: 117 uczestników i 7 kobiet);

1976 - 604 członków (w tym: 128 uczestników i 3 kobiety).

Były również lata chude:

1957 - 29 członków (w tym 1 uczestnik);

1994 - 39 członków (w tym 11 uczestników);

1996 - 52 członków (w tym 2 uczestników).

Od roku 1995 liczba członków Koła systematycznie rosła, a w ostatnich latach osiągnęła liczby:

1999 - 140 członków (w tym: 6 uczestników);

2000 - 170 członków (w tym: 22 uczestników i 1 kobieta);

2001 - 210 członków (w tym: 26 uczestników i 1 kobieta);

2002 - 189 członków (w tym: 23 uczestników);

2003 - 187 członków (w tym: 20 uczestników);

2004 - 178 członków (w tym: 21 uczestników);

2005 - 166 członków (w tym: 24 uczestników i 6 kobiet);

2006 - 156 członków (w tym: 19 uczestników i 8 kobiet);

2007 - 147 członków (w tym: 15 uczestników i 3 kobiety);

2008 - 143 członków (w tym: 11 uczestników i 4 kobiety);

2009 - 164 członków (w tym: 18 uczestników i 5 kobiet);

(uczestnicy - to dzieci w wieku do lat 14-tu).

 

Władze koła

W archiwach naszego Koła mamy składy władz kadencji, która kończyła się w dniu 17stycznia 1957 r. Prezesem Zarządu był wtedy kol. Wacław Sapiński - wiemy też z wiarygodnych przekazów i relacji, że funkcję tę pełnił kilka lat wcześniej. Ponieważ liczba członków nie była imponująca - skład Zarządu liczył 4  osoby. Kadencje w tamtym czasie trwały przeważnie jeden rok (aktualnie kadencje władz Koła trwają cztery lata).

Prezesami Zarządu Koła w kolejnych latach byli Koledzy:

         ?        - 17.01.1957 - Wacław Sapiński;

17.01.1975 - 22.02.1958 - Józef Pugacz;

22.02.1958 - 12.03.1961 - Zygmunt Jędral;

12.03.1961 - 29.12.1961 - Stanisław Lachowicz;

29.12.1961 - 10.01.1965 - Zygmunt Jędral;

10.01.1965 - 12.12.1965 - Leon Konieczny;

12.12.1965 - 15.01.1967 - Zygmunt Jędral;

15.01.1967 - 12.01.1969 - Franciszek Pugacz;

12.01.1969 - 29.02.1976 - Jacek Kujawski;

29.02.1976 - 07.12.1980 - Wacław Mierzejewski;

07.12.1980 - 20.01.1985 - Alojzy Szczepański;

20.01.1985 - 02.10.1985 - Wacław Mierzejewski;

02.10.1985 - 22.03.1991 - Alojzy Szczepański;

03.04.1991 - 11.12.1996 - Wacław Mierzejewski;

11.12.1996 - 16.12.2006 - Marek Andreasik;

16.12.2006 - 21.12.2008 - Piotr Milko;

21.12.2008 -  nadal          - Dariusz Nawrocki.

Ważna osoba w składzie Zarządu to skarbnik. Byli to Koledzy: Czesław Resiak, Józef Lorek, Narcyz Wójtowicz, Edward Karpowicz, Piotr Toczkowski, Aleksander Żurański, Wacław Mierzejewski, Tadeusz Szczanowicz, Zbigniew Sztechmiler, Kazimierz Marszałek, Piotr Kukuła oraz Ewa Sobczak (aktualnie).

Członkowie naszego Koła zasiadali również we władzach wędkarskich wyższych szczebli. Kol. Alojzy Szczepański w dniu 15 marca 1981 r. na Okręgowym Zjeździe Delegatów został wybrany na Krajowy Zjazd Delegatów PZW. Zjazd ten obradował w dniach 23-24 maja 1981 r. w Jachrance k/Warszawy.

Członkami Zarządu Okręgu PZW w Koszalinie byli między innymi koledzy: Alojzy Szczepański, Wacław Mierzejewski, Mirosław Lisiecki, Marek Andreasik (aktualnie).

Członkiem okręgowego Sądu Organizacyjnego był kol. Marian Kaczmarek.

Czaplineccy wędkarze za pracę na rzecz Związku i Koła, oraz sukcesy wędkarskie otrzymali wiele odznaczeń związkowych, medali, pucharów i niezliczoną ilość dyplomów. Srebrną odznakę PZW posiada 29 kolegów, złotą - 6 kolegów, złotą z wieńcami - 2 kolegów. Ponadto 23 kolegów posiada Medal „Za zasługi dla PZW".

Na wniosek Okręgowego Zjazdu Delegatów PZW w Koszalinie, XXIX Krajowy Zjazd Delegatów obradujący w dniach 15-17 października 2009 r. w Spale, nadał Kol. Zygmuntowi Dyśkowskiemu tytuł: „Członek Honorowy PZW" za szczególne zasługi dla Polskiego Związku Wędkarskiego. Legitymacja nosi Nr 587 z dnia 16.10.2009 r. Jest to pierwsze, tak wysokie wyróżnienie w historii naszego Koła.

 

 

Kol. Alojzy Szczepański (1938-1991)

W dniu 22.III.1991 r. zmarł Prezes Zarządu Koła PZW w Czaplinku Kolega Alojzy Szczepański. Był On długoletnim członkiem Związku. Nieprzerwanie od dnia 12.I.1969 r. członek Zarządu Koła. W latach 1979-84 oraz od roku 1985 aż do śmierci Prezes Zarządu Koła. Za działalność w Związku odznaczony Srebrną i Złotą Odznaką za Zasługi dla Wędkarstwa Polskiego, oraz uhonorowany odznaką „Zasłużony dla Ziemi Koszalińskiej".

W dniu 15.III.1981 r. na Okręgowym Zjeździe Delegatów PZW w Koszalinie został wybrany delegatem na Krajowy Zjazd Delegatów PZW w Warszawie.

Z jego to inicjatywy i przy dużym, osobistym zaangażowaniu, powstała Stanica PZW w Czaplinku przy ul. Jeziornej 14.

 

Kol. Stanisław Hojdys (1915-1989)

Mieszkaniec Czaplinka od 1946 r. Po demobilizacji (ppor. WP) skierowany do pracy na Ziemie Zachodnie. Prowadził wraz z żoną gabinet stomatologiczny. Jeden z pierwszych wędkarzy, który łowił na Jeziorze Drawsko mając do dyspozycji mapę głębokościową jeziora. Jedna z podwodnych „górek" do dziś nosi nazwę „Górka Hojdysa". Za działalność w Związku odznaczony Srebrną Odznaką za Zasługi dla Wędkarstwa Polskiego.

Z ciekawostek Jego życiorysu należy przytoczyć fakt, że zdał maturę w szkole im. Marcina Wadowity w Wadowicach, i był starszym kolegą szkolnym Karola Wojtyły - późniejszego papieża Jana Pawła II, wspólnie m.in. budowali schronisko na górze Leskowiec, gdzie do dziś upamiętnia ten fakt okolicznościowa tablica.

 

 

Kol. Zygmunt Dyśkowski (ur. 1930)

Kolega Zygmunt to wieloletni członek naszego Koła, wspaniały człowiek, wychowawca wielu pokoleń wędkarzy, którym zaszczepił umiłowanie przyrody i etyki wędkarskiej. Zawsze wzbudza ogromny szacunek wędkarzy, a Jego nieocenione rady są zawsze brane szczerze do serca. Zawsze chętny do pomocy. Ponadto był wieloletnim członkiem Zarządu Koła, aktualnie od szeregu kadencji jest przewodniczącym Sądu Koleżeńskiego. Posiada licencję sędziego wędkarskiego klasy okręgowej.

Ciekawostki

Czytając protokoły z posiedzeń Zarządu Koła, poszczególnych Komisji, a także przeglądając „Kronikę Koła" spotykamy ciekawe, a nawet dzisiaj humorystyczne zapisy. Oto niektóre z nich:

Rok 1961 - na posiedzeniu w dniu 22.VI.1961 r. Zarząd Koła apelował: „w związku z uroczystościami Święta Morza wszyscy członkowie koła posiadający łódki na Jeziorze Drawsko zobowiązani są do wzięcia udziału w defiladzie przez jezioro. Łodzie mają być udekorowane";

Rok 1962 - na zawody wędkarskie postanowiono zakupić następujące nagrody:

1  miejsce - kompletna wędka szczupakowa z kołowrotkiem,

2  miejsce - kompletna wędka szczupakowa bez kołowrotka,

3  miejsce - długie buty gumowe,

4  miejsce - mydło i ręcznik (?!);

Rok 1965 - na otwartym, poszerzonym posiedzeniu, Zarząd Koła podjął uchwałę o sprzedaży dla każdego członka „cegiełek" po 20 zł na budowę Szkoły Tysiąclecia w Sierakowie (Technikum Rybackie);

Rok 1978 - w numerze VIII/78 „Wiadomości Wędkarskich" ukazał się artykuł pt. „Potwór z Jeziora Drawskiego", felieton ten wywołał wiele komentarzy, polemik i sprostowań na temat etycznych zachowań wędkarzy łowiących ryby;

Rok 1983 - w dniach 20-23 lipca zorganizowaliśmy wspólnie z Kołem Łowieckim wystawę trofeów wędkarskich i myśliwskich w Stanicy Wędkarskiej. Cieszyła się ona dużą popularnością, odwiedziły ją liczne rzesze mieszkańców i wczasowiczów;

Rok 1983 - w październiku zorganizowaliśmy czterodniową wycieczkę do Gdańska, Gdyni, Sopotu i Malborka. Pojechało 15 kolegów. Spaliśmy w hotelu. Najciekawiej wyglądało poranne zwiedzanie gdańskiej starówki. Na ten spacer z przewodnikiem  wybrał się jeden tylko kolega (ten to zwiedził!?);

Rok 1985 - w dniu 27.III.1985 r. Zarząd Koła wystąpił do Prezesa Gminnej Spółdzielni „Samopomoc Chłopska" w Czaplinku z pismem krytykującym słabe zaopatrzenie stoiska sportowego w sprzęt wędkarski;

Rok  1986 - Polski Czerwony Krzyż nadał naszemu Kołu odznakę Honorowego Dawcy Krwi II stopnia w dowód uznania za działalność oraz wybitne osiągnięcia w honorowym dawstwie krwi;

Rok 1987 - zwrócono się z prośbą do Naczelnika Miasta i Gminy Czaplinek o przydział poza limitem 5 kg wędlin z przeznaczeniem na zawody, które odbyły się w dniu 16.05.1987 r.

 

Stanica

Z najstarszych zachowanych dokumentów Koła wynika, że bardzo często podejmowano próby pozyskania lokalu na siedzibę koła. Dopiero Uchwała Walnego Zgromadzenia Koła podjęta w dniu 12.XII.1976 r. przyspieszyła możliwość pozyskania terenu pod budowę stanicy na potrzeby wędkarzy.  Rozpatrywano wiele wariantów, wybierano różne lokalizacje (m.in. takie nierealne - jak druga strona j. Drawsko w Czaplinku, bez światła, wody itp.).  Sprawa również rozbijała się o finanse. Pomógł nam Zarząd Główny PZW i Komisja Inwestycyjna. Zabezpieczono już w roku 1980 środki finansowe na zakup domku turystycznego typu DW-51. Jesienią 1980 r. w Czaplinku odbyło się wyjazdowe posiedzenie Głównej Komisji Rewizyjnej PZW z Warszawy, doszło do spotkania z władzami miasta Czaplinka i ten fakt również przyspieszył przydział terenu.

W dniu 1.II.1981 r. od Urzędu Miejskiego w Czaplinku otrzymaliśmy w dzierżawę działkę przy ul. Jeziornej - mieścił się tam ogród Pani Nowik, stało kilka domków campingowych, w których wczasy spędzali pracownicy Biura Konstrukcji Kotłów z Tarnowskich Gór. Zresztą pracownicy ci spędzali  wakacje jeszcze przez szereg lat, przy okazji Koło korzystało z tej współpracy finansowo.

Po odpowiednich przygotowaniach terenu - niwelacja, melioracja, kanalizacja (wszystko oczywiście wykonano nieodpłatnie w ramach czynów społecznych przez wędkarzy) itp. - w dniu 27.IV.1981 r. koleją przyjechały elementy stanicy z Węgorzewa k/Olsztyna. Domek miał powierzchnię 51,84 m². Okazało się, że sami musimy kupić: szyby, materiały do instalacji sanitarnej i elektrycznej, a także  niezbędne wyposażenie.

Zabrano się ostro do pracy i już 27.VI.1981 r. o godz. 10 nastąpiło uroczyste otwarcie Stanicy Wędkarskiej w Czaplinku przy ul. Jeziornej 14.

Na tym Zarząd Koła nie poprzestał i próbował kontynuować rozbudowę obiektu. Powstały sanitariaty, magazyn, wędzarnia ryb, stelaże do składowania łodzi wędkarskich. Położyliśmy dywanik asfaltowy na drodze dojazdowej do stanicy, a także na jej terenie.

Planowaliśmy w roku 1983 postawić 6 domków turystycznych typu „Brda". Sporządzono nawet odpowiednie dokumentacje i zebrano stosowne zezwolenia, ale pojawiła się wizja budowy obiektu typu hotelowego. Na Sesji Rady Narodowej Miasta i Gminy w Czaplinku w dniu 31.I.1983 r. przekazano plac przy ul. Jeziornej w użytkowanie dla Polskiego Związku Wędkarskiego w Czaplinku na wybudowanie stanicy wodnej. Na tej podstawie Naczelnik Miasta i Gminy w Czaplinku (Bolesław Koblański) 17.X.1984 r. wydał decyzję o oddaniu w użytkowanie wieczyste PZW - Zarządowi Okręgu w Koszalinie dwóch działek: Nr 403/2 - o powierzchni 0,2589 ha i Nr 404/1 - o powierzchni 0,2958 ha.

W decyzji tej określono również termin zawarcia umowy notarialnej. Z różnych przyczyn, również finansowych, umowa tej nie spisano, a sprawa budowy odłożona została chyba na zawsze. Należy podkreślić, że całą niezbędną - pełną dokumentację planowanego hotelu sporządzili nieodpłatnie koledzy wędkarze z Koszalina, zatrudnieni w Biurze Projektowym „Polsport".

Koło nasze zatrudniało na Stanicy Wędkarskiej pracowników etatowych:

30.III.1981 r. - 1.X.1984 r. Franciszek Dziewientkowski,

15.XII.1984 r. - 31.XII.1985 r. Wanda Lemiech.

W późniejszych latach zatrudniano różne osoby na umowę zlecenie w okresie letnim, kiedy to organizowaliśmy wypoczynek dla wędkarzy z różnych stron kraju.

W roku 2001 budynek stanicy przeszedł remont, zamontowano nowy dach, doprowadzono nowy kabel energetyczny, wykonano sporo nasadzeń młodymi drzewami.

 

Zawody wędkarskie

Udokumentowane i odbyte zawody wędkarskie naszego Koła datują się od roku 1962. Do końca roku 2009 zorganizowaliśmy 221 zawodów i imprez. Najwięcej było zawodów spławikowych - 65, następnie zawody dla dzieci i juniorów - tych zorganizowaliśmy 42. Ponadto z łodzi zawodów było 12, rzutowych 13, podlodowych 30, spinningowych 29 i innych (np. „ostatnia ryba", Turniej Miast, gruntowe) - 30. Z prowadzonych zapisków i dokumentacji można się doliczyć, że w latach 2003-09 wzięło w nich udział 2672 uczestników.

Od roku 2001 Koło prowadzi klasyfikację na najwszechstronniejszego wędkarza tzw. „Grand - Prix". Najlepsze trzy miejsca w kolejności zajmowali Koledzy:

rok 2001: Wacław Mierzejewski, Antoni Kukuła, Mieczysław Sobczak;

rok 2002: Piotr Kukuła, Antoni Kukuła, Zbigniew Ginter,

rok 2003: Stanisław Hajdukiewicz, Tomasz Saja, Antoni Kukuła;

rok 2004: Marek Andreasik, Andrzej Majer, Antoni Kukuła;

rok 2005: Mieczysław Gajewski, Tadeusz Szczanowicz, Mirosław Uszakiewicz;

rok 2006: Piotr Kukuła, Mieczysław Sobczak, Kazimierz Marszałek;

rok 2007: Mieczysław Gajewski, Wacław Mierzejewski, Antoni Kukuła;

rok 2008: Antoni Kukuła, Mieczysław Sobczak, Wacław Mierzejewski;

rok 2009: Mieczysław Gajewski, Piotr Kukuła, Mieczysław Sobczak.

 

 

Praca z dziećmi i młodzieżą

Działacze czaplineckiej organizacji wędkarskiej zawsze dbali o to, aby w ich szeregach było dużo dzieci i młodzieży. Szczególnie dobrze pracowała sekcja młodzieżowa w latach 1975-85, gdy jej opiekunem był kol. Aleksander Myć. Organizowano szkolenia, zawody wędkarskie i biwaki.

Od roku 1999 Zarząd Koła systematycznie organizuje spławikowe zawody wędkarskie w dniu 1 czerwca z okazji Międzynarodowego Dnia Dziecka. Zawody te cieszą się dużą popularnością, startuje bardzo dużo dzieci - w tym również dziewczęta. Zawody rozgrywane są na nadbrzeżu Jeziora Drawsko. Nagrody i wyżywienie kupowane są przez sponsorów.

Liczba uczestników tych zawodów w poszczególnych latach wynosiła:

2003 r. - 78 dzieci, 2004 - 136, 2005 - 109, 2006 - 98, 2007 - 98 dzieci, 2008 - 93, 2009 - 131.

W roku 2001 w ramach VI konkursu wiedzy wędkarskiej i ekologicznej „Młodzi z wędką", organizowanego przez Okręgowy Zarząd w Koszalinie dużo nagród zdobyli młodzi wędkarze z Czaplinka. Byli to między innymi: Izabela Rogowska, Emil Szymborski, Adrian Sobczak, Damian Pawłowski, Michał Major, Julia Borowczyk, Patrycja Czachor, Hubert Borowiec, Paulina Suska i Rafał Worsowicz.

W roku 2008 w ramach „VI Olimpiady Wędkarskiej Okręgu PZW Koszalin dla Dzieci i Młodzieży", gdzie startowało 69 uczestników (spotkanie odbyło się w Świdwinie) nasi reprezentanci zdobywali czołowe miejsca otrzymując nagrody, dyplomy i puchary. Byli to między innymi: Jakub Nawrocki, Mateusz Dzienis, Paweł Wyciślak, Adrian Sobczak, Paulina Sobczak, Jarosław Wielgosz.

Opiekunem grupy dzieci jest nieprzerwanie od roku 1996 Mieczysław Sobczak.

 

Współzawodnictwo

Na początku lat osiemdziesiątych Zarząd Okręgu PZW w Koszalinie zorganizował współzawodnictwo kół wędkarskich. W ramach tej akcji specjalna komisja oceniała całokształt działalności kół w tym szczególnie: ilość i jakość zawodów wędkarskich, prace społeczne, działalność w ochronie wód, praca statutowych organów koła, praca z młodzieżą itp. Koło nasze brało udział w tej rywalizacji w kolejnych czterech latach i odniosło znaczące sukcesy - co wiązało się również z otrzymaniem nagród finansowych dla Koła oraz odznaczeń dla działaczy.

W poszczególnych latach zajęliśmy następujące miejsca:

1981 - II, 1982 - II, 1983 - II, 1984 - IV.

 

Dzierżawa jezior i zarybianie

Jeziora nas otaczające „od zawsze" były w administracji Państwowego Gospodarstwa Rybackiego w Czaplinku. W związku z tym do początku lat 90-tych były określone utrudnienia w wędkowaniu na nich. Okres połowów z brzegu trwał od 1. kwietnia do 30. listopada, zakazane było łowienie z lodu (wyjątkiem były zawody wędkarskie) i w nocy, należało spełnić wiele warunków, aby móc łowić z łodzi (karta pływacka, przegląd techniczny łodzi przez uprawnionego i wydanie stosownego certyfikatu, rejestracja itp.).

Dlatego też czaplineccy wędkarze postulowali wyodrębnienie wód dla PZW. Na otarcie łez w latach 60-tych otrzymaliśmy kilka „oczek". Były to jeziora: Kacze („Pustki"), Kołomąt, Młynówek k/Ostrorogu, Okółko /k Piaseczna, Piaseczno i Komorzynko k/Sikor.

Z uwagi na bardzo trudny dostęp do wody (za wyjątkiem Kaczego) nie były one odpowiednio zagospodarowane. W roku 1983 w ramach zarybień wpuściliśmy do tych jeziorek 111 kg lina i 104 kg karasia złocistego.

Przełom nastąpił pod koniec roku 1994. Zostały zlikwidowane ówczesne Państwowe Gospodarstwa Rybackie w ich miejsce tworzyły się spółki, a Agencja Własności Rolnej Skarbu Państwa w Koszalinie, na niektóre jeziora ogłosiła przetargi na dzierżawę.

12 stycznia 1995 r. podczas przetargu Zarząd Okręgu PZW w Koszalinie wydzierżawił kilkanaście jezior - w tym także jeziora w okolicy Czaplinka. Są to jeziora: Byszkowo, Broczyno, Kolbackie i Nawskie.

Z chwilą przejęcia tych jezior nastąpiła zmasowana akcja ich zarybiania, między innymi zarybiał Zarząd Okręgu. Również i nasi członkowie począwszy od Zebrania Walnego odbytego w dniu 23.I.98 r. opodatkowali się na rzecz zarybień. W 1998 r. składka wynosiła 5 zł; w następnych latach podniesiono ją do kwoty 10 zł.

Okręg PZW w Koszalinie podpisał porozumienie z „Gospodarstwem Rybackim Sp. z o.o. w Czaplinku" na udostępnienie niektórych jezior Spółki dla wędkarzy (dotyczy to członków Okręgu Koszalińskiego) na zasadach jezior PZW. Są to jeziora: Niwka, Krzemienko, Krzemno, Ciemniak i Kaleńsko.

 

Największe ryby

Na przestrzeni  minionych lat w wodach w okolicy Czaplinka złowiono wiele dużych okazów ryb. Nie wszystkie one zostały odpowiednio udokumentowane i zgłoszone jako ryby rekordowe (przysługują za to medale nadawane przez  redakcje czasopism wędkarskich). Rekordy prezentowane są na osobnej tabeli.

 

Społeczna Straż Rybacka

Od chwili powstania Koła powoływana była też straż. Były różne nazwy: straż honorowa, straż wędkarska, straż rybacka. Z zapisków, dokumentów i własnej pamięci można napisać, że najlepiej działała, gdy grupowymi byli koledzy: Zygmunt Jędral, Ryszard Rechtziegel, Bolesław Minkiewicz i Mirosław Lisiecki.

Przytoczę tu fragmenty sprawozdania z działalności straży za rok 2001:

- akcji przeciw kłusowniczych - 66;

- przepracowano godzin ogółem - 1192;

- przejechano kilometrów - 2001 (w tym społecznie 720, odpłatnie 1281);

- skierowano spraw do policji - 1;

- skierowano spraw do Sądu Koleżeńskiego Koła - 1;

- upomniano wędkarzy - 3;

- pouczono wędkarzy - 6;

- skontrolowano wędkarzy - 65;

- zarekwirowano sprzęt kłusowniczy: wędki - 5, sieci - 26, ościenie - 1, podbieraki dostosowane do prądu - 1, żaki - 4, klepki -27, drygawice -  2, sznury - 2, pupy - 2 i wiele innych „wynalazków" kłusowniczych.

Grupowymi Społecznej Straży Rybackiej byli koledzy:

Władysław Tuchalski, Zygmunt Jędral, Franciszek Pugacz, Kazimierz Kozłowski, Zbigniew Topór-Kamiński, 1970-76 Stanisław Matyka, 1977-78 Ryszard Rechtziegel, 1979 Zdzisław Pęcherzewski, 1980 Marian Gralak, 1981-85 Bolesław Minkiewicz, 1986-91 Włodzimierz Żwirko, 1992-95 Bolesław Minkiewicz, 1996-97 Stanisław Hajdukiewicz, 1998 Mieczysław Sobczak, 1999-2006 Mirosław Lisiecki, 2007 Robert Powierski (aktualnie).

 

 

Sędziowie zawodów

Aby prawidłowo przeprowadzać zawody w różnych dyscyplinach wędkarskich grupa kolegów z Koła zdobyła określone uprawnienia.

Klasę podstawową posiada (koniec roku 2009) 7 osób, klasę okręgową posiada 10 osób oraz kol. Marek Andreasik posiada klasę krajową.

 

Wymiana zagraniczna

Wiosną 1983 r. nawiązaliśmy współpracę z Kołem Wędkarskim DAV w Altentreptow (NRD). Przeważnie dwukrotnie w roku organizowaliśmy zawody spławikowe - wiosną w Czaplinku, jesienią w Altentreptow. To dzięki kolegom z  tego Koła, a szczególnie Wolfgangowi Gotschalk mogliśmy kupić wyczynowy sprzęt wędkarski, przeważnie firmy „Germina", do połowów spławikowych. Były to wędziska o długości 6-8 metrów, również „kije" do połowu uklei. To od nich nauczyliśmy się zakładać ochotkę, prawidłowo nęcić. Trzeba przyznać, że pierwsze zawody przegrywaliśmy, ale po trzech latach byliśmy już lepsi. Nawiązaliśmy również prywatne kontakty, i z rodzinami mogliśmy wyjeżdżać do nich, oni również chętnie przyjeżdżali do nas. Trzeba zaznaczyć, że w tamtych latach mieszkańcy NRD mieli duże trudności, aby wyjeżdżać za granicę. Współpracę tę zakończyliśmy w roku 1990.

Natomiast w dniu 6.IX.2003 r. nastąpiło pierwsze spotkanie pomiędzy członkami Koła PZW Czaplinek a Kołem ASV Bad Schwartau, było to podczas „Turnieju Miast Partnerskich" rozgrywanych w Czaplinku. Współpraca trwa w dalszym ciągu, o co zadbali ówcześni prezesi kół: Karl Heinz Kröhner oraz Marek Andreasik.

 

 

Wacław Mierzejewski.

Czaplinek 2010-01-31